Sezen Aksu için...

Yıl 1989.Annem öğretmen olduğu için o okulda olduğu zamanlarda halam bakıyor bana.Halamların evi müstakil bir ev ve evin hemen yanında komşuları Muhsin Abi'nin kocaman bir bahçesi ve bahçenin ortasında da hayatımda gördüğüm en güzel ev olan müstakil evleri var.Hafızam beni yanıltmıyorsa terziydi Muhsin Abi.Gördüğüm bütün terziler gibi sessiz,sakin ve naif bir insandı.3 tane de kızı vardı Muhsin Abi'nin,diğer ikisini şimdi hatırlamıyorum ama küçük kızı Elif abla vardı,onu hatırlıyorum.Küçük kızı diyorsam ben o zamanlar beş yaşındayım,o ise nerdeyse bir genç kız.Bu Elif abla nerdeyse gün boyu Sezen Aksu dinlerdi teypten.Hiç unutmam bir gün tek başıma bahçede oyun oynarken bir anda duyduğum bir şarkı ile hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım.Henüz 5 yaşındaydım ve galiba ilk defa bir şarkıya ağlıyordum.Şarkı Sezen Aksu'dan 'Gidiyorum'.Benim o şekilde hüngür hüngür ağladığımı gören halam ısrarla niye ağladığımı soruyor,ben ise halamın niye ağlamadığına şaşıyordum.En sonunda kafamı kaldırıp "Sezen Aksu gidiyormuş hala" dedim.Halam tabi başta anlamadı lakin bahçeden gelen şarkıya kulak kesilince gülmeye başladı.Bense o an bütün herkesin Sezen Aksu'yu uğurlamak için bir yerde toplandığını ve dünyada sadece ben ve halam kaldığını düşünüyordum.Sezen Aksu'yu bu denli seven Elif abla ne haldedir kim bilir şimdi diye düşündükçe daha bir üzülüyordum.O gün nasıl bitti,ıstırabım nasıl dindi,Sezen Aksu'nun gitmediğine nasıl ikna oldum,şimdi hatırlamıyorum.Ama o gün Sezen Aksu'nun arkasından o ağlayışımı hiç unutmuyorum.Yıllar sonra bir gece,bir başka Sezen Aksu şarkısı (Bazen) dinlerken yazmış buldum kendimi bu şiiri:

               BU ŞAHANE HÜZÜN TABLOSU

                                                                                                                   Sezen Aksu için;

Ben sizde şarkıların duaya benzeyen bir şey olduğunu

Ben sizde kadınlığın ince ipini, o iple sarkılan derin kuyuları

O kuyularda serin serin sular, Yusuflar olduğunu

Ben sizde sesin sessizlikle ancak ayakta durduğunu

Sessizliğinse bir çeşit dil olduğunu bir çeşit muhabbet

Ben sizde müziğe inanmakla Allah’a inanmanın bir olduğunu

Zaten sevmenin hep hep hep aynı anlamı bulduğunu

 Ben sizde çok ağladım.

Yunus Melih Özdağ